AL-FARABI DALAM SUMBANGAN KEPADA PERKEMBANGAN ILMU FALSAFAH ISLAM
Abstract
Falsafah merupakan satu usaha untuk mencari kebenaran, dan kebenaran itu sebenarnya hanya Allah. Kalau kita cuba mencari erti hakikat hidup, maka ini adalah falsafah. Hakikat hidup yang sebenar hanya Allah sahaja yang mengetahuinya. Segala perkara yang kita ketahui berdasarkan apa yang diberitahu oleh Allah, maka itulah yang benar dan mutlak. Apa sahaja yang kita fikirkan sendiri akan menjadi falsafah kita dan tidak bersandarkan kepada kitab Allah, maka itu tidaklah benar dan ia tidak mutlak. Maka sebab itu bermacam-macam falsafah timbul hasil pemikiran manusia. Falsafah Islam ialah falsafah yang berteraskan wahyu, iaitu al-Quran dan as-Sunnah. Jadi apabila seseorang Islam yang faham Islam membincangkan mengenai falsafah, tidak kira sama ada falsafah hidup atau falsafah pendidikan atau pun yang lain-lain, perbincangannya tidak akan lari daripada prinsip dan matlamat Islam. Maka Falsafah Islam telah melahirkan ramai tokoh-tokoh Islam yang hebat. Lahirnya ilmuan-ilmuan hebat seperti Ibnu Sina, al-Khawarizmi, Ar-Razi, al-Farabi, Ibnu Khaldun dan ramai lagi adalah sebilangan produk-produk Islam yang sangat berharga yang berjaya dilahirkan. Kertas kerja ini bertujuan untuk mengkaji seorang tokoh yang hebat dari segi sumbangannya dalam Ilmu Falsafah Islam.
Full Text:
PDFReferences
Adamson, P. (t.t.) Arabic Philosophy, Lecture 6: al-Fârâbî on Logic and the Sciences. Dirujuk pada Nov 9, 2009, daripada http://www.muslimphilosophy.com/farabi/art/arabichd.html
Adamson, P. (t.t.) Arabic Philosophy, Lecture 7: al-Fârâbî’s Metaphysics and Cosmology. Dirujuk pada Nov 9, 2009, daripada http://www.muslimphilosophy.com/farabi/art/arabichd.html
Adamson, P. & Taylor, R. (2005). The Cambridge Companion to Arabic Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press.
al-Farabi. (1993). Prospects: The Quarterly Review of Comparative Education, 23 (1), 353-372.
al-Farabi. (t.t.). Dirujuk pada Nov 9, 2009, daripada http://en.wikipedia.org/wiki/Al-Farabi
Bakar, O. (1992). Al-Farabi: Kehidupan, Hasil Karyanya dan Peri Penting Tokoh. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.
Dunlop, D.M. (1971). Arab Civilization up to 1500 A.D. London: Cambridge University Press.
Farmer, H.G. (1934). Al-Farabi’s Arabic – Latin Writings on Music. Glasgow: The Civic Press.
Gutas, D. (2005). Farabi: Encyclopedia Iranica. Dirujuk pada Nov 9, 2009, daripada http://www.muslimphilosophy.com/farabi/art/v9f277.html
Gyekye, K. (1974). Arabic Logic: Ibn al-Tayyib’s Commentary on Porphyry’s Eisagoge. Albany: State University of New York Press.
Haque, A. (2004), "Psychology from Islamic Perspective: Contributions of Early Muslim Scholars and Challenges to Contemporary Muslim Psychologists", Journal of Religion and Health. 43 (4), 357-377.
Ibn Abi ‘Usaibah. (1963). ‘Uyun al-Anba’ fi Tabaqat al-Atibba’. Beirut. Terjemahan Mahfuz, H.A. (1975). Al-Farabi fi’l-maraji’ al-‘arabiyah. Baghdad.
Ibn al-Nadim. (1970). The Fihrist of al-Nadim. Terjemahan Dodge, B. New York: Columbia University Press.
Ibn Khallikan. (1858). Wafaydt al-A’ydn. Cairo.
Madkour, I. (1963). A History of Muslim Philosophy: al-Farabi. Wiesbaden: O. Harrassowitz.
McGuckin de Slane, W. (1961). Ibn Khallikan Biographical Dictionary. Paris: Johnson Reprint Corporation.
Mahdi, M. (1963). History of Political Philosophy: Al-Farabi. Suntingan Strauss, L. dan Cropsey, J. Chicago
Nasr, S.H. (1964). Three Muslim Sages. Cambridge: Harvard University Press.
Nasr, S.H. (1968). Science and Civilization in Islam. Cambridge: Harvard University Press.
Netton, I.R. (2008), "Breaking with Athens: Alfarabi as Founder, Applications of Political Theory by Christopher A. Colmo", Journal of Islamic Studies. 19 (3): 397 - 398.
Rescher, N. (1962). Al-Farabi: An Annotated Bibliography. Pittsburgh: Pittsburgh University Press.
Schuon, F. (1981). Sufism: Veil and Quintessance. London: World Wisdom Books.